จังหวัดมิยากิตั้งอยู่ในตอนกลางของภูมิภาคโทโฮคุ มีพื้นที่ 7,282 ตารางกิโลเมตร (2,812 ตารางไมล์) ทางทิศตะวันตกเป็นเทือกเขาโออุที่กินพื้นที่ตลอดความยาวของจังหวัดและลดหลั่นลงเป็นที่ดินเพาะปลูกขนาดใหญ่และมีพื้นที่ราบเซ็นไดอยู่ทางทิศตะวันออก ภูมิภาคนี้มีทั้งท้องทะเลและภูเขา และยังมีพื้นที่ชายฝั่งติดกับมหาสมุทรแปซิฟิกจึงเป็นแหล่งประมงที่ยอดเยี่ยมในญี่ปุ่น ประชากรมากกว่าหนึ่งล้านคนเรียกเมืองหลวงเซ็นไดว่าบ้าน และเป็นนครจัดตั้งเพียงแห่งเดียวในภูมิภาคโทโฮคุ

ที่ราบมีลมทะเลจากแปซิฟิกพัดผ่านทำให้หน้าร้อนไม่ร้อนจนเกินไป หน้าหนาวมีกระแสน้ำที่ช่วยให้พื้นที่มีหิมะตกไม่มากนัก ทำให้สภาพภูมิอากาศของที่นี่อบอุ่นตลอดทั้งปี ในทางกลับกัน บริเวณเชิงเขาของเทือกเขาโออุในทิศตะวันตกต้องเผชิญกับลมประจำฤดูจากเทือกเขาและปริมาณหิมะที่ค่อนข้างมากเมื่อเทียบกับทั้งจังหวัด

เวลาพูดถึงจังหวัดมิยางิ จะขาดเรื่องของมาซามุเนะ ดาเตะ มูลนายคนแรกไปไม่ได้เลย กระทั่งทุกวันนี้ ดาเตะยังคงเป็นที่เคารพของผู้คนในจังหวัดในฐานะผู้ก่อตั้งปราสาทเซ็นไดและชุมชนรอบปราสาท และบุคคลที่ทะนุบำรุงเซ็นไดจนเจริญรุ่งเรืองเป็นหัวใจที่หล่อเลี้ยงโทโฮคุ กล่าวกันว่ามาซามุเนะ ดาเตะค่อนข้างจะเป็นพ่อครัวหัวป่าก์ และอิทธิพลของท่านยังคงปรากฏให้เห็นในทุกวันนี้ในวัฒนธรรมการประกอบอาหารของจังหวัดมิยากิ

ปัจจุบัน พื้นที่ 82.4% ของจังหวัดมิยากิเป็นนาข้าว คิดเป็นเพียง 54.4% ของทั้งประเทศ ทำให้ที่นี่ได้รับเกียรติเป็นอู่ข้าวอู่น้ำ ซึ่งฉายานี้ถูกตั้งเป็นครั้งแรกในช่วงต้นสมัยเอโดะเนื่องจากนวัตกรรมในนาข้าวและการพัฒนาระบบชลประทานที่ได้รับการสนับสนุนจากไดเมียวมาซามุเนะ ไดเมียวมาซามุเนะเชื่อว่าการเพาะปลูกข้าวควรได้รับการพัฒนาให้เป็นแหล่งความมั่งคั่งของตระกูล ดังนั้นสภาพแวดล้อมอย่างดินพรวนโอซากิที่เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำและพื้นที่อื่นที่เป็นลุ่มน้ำจึงถูกแปรสภาพให้เป็นทุ่งนา จากนั้นข้าวฮนโคกูที่เพาะปลูกก็ถูกส่งออกจากอิชิโนมากิและกระจายไปตามเมืองต่าง ๆ ทั่วญี่ปุ่นอย่างเมืองเอโดะและโอซาก้า ในตอนนั้น หนึ่งในสามของปริมาณข้าวที่บริโภคในเอโดะผลิตจากอาณาจักรเซ็นได

คราวนี้เราจะแบ่งจังหวัดออกเป็น 4 พื้นที่ ได้แก่ พื้นที่ตอนเหนือและพื้นที่ตอนใต้ และพื้นที่ซันริคุและเซ็นได/มัทสึชิมะเพื่อแนะนำให้คุณรู้จักกับอาหารพื้นเมือง

พื้นที่ฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัดเป็นที่ตั้งของน้ำพุร้อนนารุโกะที่ติดอันดับยอดเยี่ยมในญี่ปุ่น รวมถึงความงามทางธรรมชาติมากมายอย่างภูเขาคุริโคมะที่มีป่าดงดิบขึ้นหนาแน่น สีฤดูใบไม้ร่วงที่มองจากยอดช่องแคบนารุโกะเป็นวิวที่สวยจับใจ นักท่องเที่ยวจากทั่วประเทศจะพากันมาชมวิวที่บริเวณนี้ทุกปีในช่วงเดือนตุลาคมถึงต้นเดือนพฤศจิกายน

ดินพรวนโอซากิบริเวณลุ่มน้ำนารุเซและเมืองโทเมที่มีแม่น้ำคิตาคามิแม่น้ำที่ใหญ่ที่สุดในโทโฮคุไหลผ่านเป็นพื้นที่ที่เหมาะกับการปลูกข้าวเพราะดินดีและเป็นแหล่งต้นน้ำ แต่เนื่องด้วยภาษีข้าวที่เรียกเก็บทุกปีในอดีต ประชาชนในภูมิภาคนี้จึงคิดค้นวัฒนธรรมการทำอาหารที่ใช้ข้าวสาลีเป็นวัตถุดิบหลัก ผลิตภัณฑ์ขึ้นชื่อของเมืองโทเมคืออาบุระฟุหรือรำข้าวสาลี บ้างก็เรียกเซ็นไดฟุ บางครั้งรับประทานกันในเทศกาลโอบงเป็นอาหารของชาวพุทธ อาบุระฟุดงใช้อาบุระฟุแทนเนื้อสัตว์เสิร์ฟบนข้าวและราดด้วยไข่ เป็นอาหารขึ้นชื่อในตอนเหนือของจังหวัด

พื้นที่นี้อยู่ในเขตเมืองเซ็นไดที่เป็นศูนย์กลางทางการเมืองและเศรษฐกิจของโทโฮคุ ซุยโฮเด็นที่เป็นสุสานของมาซามุเนะ ดาเตะถูกประดับประดาไปด้วยของตกแต่งระยิบระยับเพื่อแสดงถึงความหรูหรา ('ดาเตะนะ') ของวัฒนธรรมความงาม รูปปั้นของมาซามุเนะที่ตั้งอยู่ท่ามกลางซากปราสาทเซ็นไดในอาโอบายามะยังคงเฝ้ามองเมืองปราสาทมาจนถึงทุกวันนี้ ในทางตรงกันข้าม พื้นที่ชายฝั่งของที่นี่ครั้งหนึ่งเคยมีนักกวีบาโช มัทสึโอะมาเยี่ยมเยียน และเป็นที่ตั้งของอ่าวมัทสึชิมะที่มีเกาะน้อยใหญ่มากกว่า 260 เกาะ คุณสามารถมาลองลิ้มรสหอยนางรมขึ้นชื่อของมัทสึชิมะเมื่อถึงฤดูกาลในช่วงเดือนตุลาคมถึงมีนาคม

อาหารจานโปรดของมาซามุเนะ ดาเตะว่ากันว่าคือซุนดะโมจิ หรือขนมโมจิที่ราดด้วยถั่วหวาน ขนมนี้ไม่ได้เป็นที่รักในเพียงมิยากิเท่านั้น แต่ยังเป็นที่นิยมในพื้นที่อื่นอย่างอาณาจักรเซ็นได รวมถึงฟุกุชิมะ อิวาเตะ และยามากาตะอีกด้วย ทั้งยังมีคำกล่าวกันว่ามาซามุเนะเป็นผู้เผยแพร่อาหารจานโปรดของเขานี้เองด้วย ซุนดะโมจิเป็นส่วนหนึ่งของอาหารพื้นเมืองที่นิยมกินในเทศกาลโอบงในฤดูร้อนที่เป็นฤดูเก็บเกี่ยวถั่วเหลือง ในอดีต อาหารจานนี้ทำโดยใช้ครกตำถั่วเหลืองและมักจะให้เด็ก ๆ มาช่วยกันทำ ระดับความหยาบของถั่ว รวมถึงความข้นและความหวานของถั่วบดนี้กล่าวกันว่าจะแตกต่างกันไปในแต่ละครัวเรือน จากคำบอกเล่าของคุณเคน โออิกาวะ หัวหน้าเชฟคฤหาสน์ฮนมารุปราสาทอาโอบะ

พื้นที่ตอนใต้ของที่นี่เป็นศูนย์กลางการขนส่งที่มีลำคลองและถนนที่สร้างขึ้นนานมาแล้วตัดผ่านมากมาย และในปัจจุบันก็ยังเป็นเช่นนั้น ทางน้ำคลองเทซังที่เป็นระบบคลองที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่นและเชื่อมต่อห้าเมืองและหนึ่งนครไว้ด้วยกัน รวมถึงเส้นทางรถไฟอย่างเช่นโทโฮคุชิงคันเซ็นและรถด่วนอาบุคุมะที่ตั้งอยู่ในพื้นที่นี้ และเมืองนาโตริที่เป็นที่ตั้งของสนามบินเซ็นได ประตูสู่โทโฮคุทางอากาศ ทิศตะวันตกเป็นเชิงเขาของเทือกเขาซาโอะ เทือกเขาซาโอะคือแหล่งท่องเที่ยวชั้นเลิศของนักท่องเที่ยว ที่นี่มีทั้งสกีรีสอร์ท น้ำพุร้อน และอื่น ๆ อีกมากมาย

เมนูฮาราโกะเมชิมีต้นกำเนิดมาจากเมืองวาตาริที่ตั้งอยู่ใกล้ปากแม่น้ำอาบุคุมะ ทำจากปลาแซลมอนฤดูใบไม้ร่วงที่อพยพขึ้นมาจากมหาสมุทรแปซิฟิก กล่าวกันว่าไดเมียวมาซามุเนะ ดาเตะได้เดินทางมาที่เมืองวาตาริในระหว่างการก่อสร้างคลอง และเขาก็ประทับใจกับสิ่งที่ชาวประมงทำและหันมาชื่นชอบอาหารจานนี้ เมนูนี้ทำจากข้าวที่หุงด้วยน้ำซุปที่ใช้ต้มแซลมอนกับซีอิ๊วขาว แล้วราดหน้าด้วยเนื้อแซลมอนและอิคุระหรือไข่ปลาแซลมอน เมนูนี้มีชื่อเรียกว่าฮาราโกะเมชิหรือข้าวฮาราโกะ เป็นอาหารพื้นเมืองที่มีชื่อเสียงที่สุดในจังหวัดและเป็นที่นิยมในหมู่นักท่องเที่ยว

อาหารพื้นเมืองของจังหวัดมิยากิไม่เพียงแต่ได้รับอิทธิพลจากสภาพภูมิอากาศเท่านั้น แต่ยังรวมถึงไดเมียวมาซามุเนะ ดาเตะผู้ก่อตั้งพื้นที่แห่งนี้อีกด้วย เราหวังว่าคุณจะใช้เวลาศึกษาประวัติของมาซามุเนะและตำนานมากมายที่รายล้อมบุคคลท่านนี้ในขณะที่ลิ้มลองความอร่อยของจังหวัดมิยากิไปด้วย