ถ้าหากกำลังมองหาเมนูที่จะได้ดื่มด่ำกับรสชาติของดาชิอย่างเต็มที่ล่ะก็ คงต้องยกให้อุด้ง ในบรรดาเมนูอุด้ง เมนูที่ชาวโอซาก้าโปรดปรานคือคิตสึเนะอุด้ง ที่จะวาง “อาบุระอาเกะ” (เต้าหู้ทอด) รสชาติหวานเค็มไว้ด้านบน เป็นอาหารง่าย ๆ แต่สมบูรณ์แบบ ที่ช่วยให้ดื่มด่ำไปกับความกลมกล่อมของดาชิ อุด้ง และวัตถุดิบอื่น ๆ ได้อย่างลงตัว

เอาล่ะ เรามานำเสนอวัฒนธรรมอาหารของจังหวัดโอซาก้ากันดีกว่า โดยจะแบ่งออกเป็นทั้งหมด 4 เขตด้วยกัน ได้แก่ นครโอซาก้า เขตโฮคุเซตสึ เขตคาวาจิและมินามิคาวาจิ และเขตเซ็นชู

ย่านเซ็มบะตั้งอยู่ระหว่างบริเวณคิตะและมินามิ เป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจที่ซึ่งโทโยโตมิ ฮิเดโยชิรวบรวมพ่อค้าจากซาคาอิในตอนที่สร้างเมืองรอบปราสาท อาหารของโอซาก้านั้นกล่าวได้ว่าเป็น “อาหารแบบไม่สูญเปล่า (Zero Waste)” แนวคิดนี้จะเห็นได้อย่างชัดเจนใน “เซ็มบะจิรุ” เมนูยอดนิยมในเซ็มบะตั้งแต่สมัยโบราณ เมื่อก่อนในบ้านพ่อค้าย่านเซ็มบะจะมีคนรับใช้จำนวนมากทำงานที่นั่น และอาหารของพวกเขามีอยู่อย่างพอมีพอกิน พวกเขาจะได้ปลา เช่น ปลาซาบะเค็ม เพียงสองครั้งต่อเดือน เซ็มบะจิรุปรุงโดยการต้มน้ำซุปโดยใช้ปลาส่วนหัว ก้าง และส่วนที่เหลือจากการรับประทานส่วนอื่น ๆ และใส่หัวไชเท้า “ไดคง” ลงไปต้มด้วย การใช้วัตถุดิบที่เหลือทิ้งมาทำอาหารนั้นถือได้ว่าเป็นเมนูที่ประหยัดมาก อีกทั้งยังใช้เวลาในการปรุงไม่นาน ทำให้เป็นที่ชื่นชอบของคนในบ้านพ่อค้าอย่างมาก

มีแม่น้ำ 2 สายที่เป็น “แม่น้ำระดับ A” (แม่น้ำที่มีความสำคัญเป็นพิเศษและได้รับการคุ้มครองจากรัฐบาล) ไหลผ่านจังหวัดโอซาก้า สายแรกคือแม่น้ำโยโดะที่มาจากทะเลสาบบิวะ อีกสายหนึ่งคือแม่น้ำยามาโตะที่ได้รับการปรับเส้นทางใหม่ในสมัยเอโดะ

เขตโฮคุเซ็ตสึตั้งอยู่ทางเหนือของแม่น้ำโยโดะ มีเทือกเขาเป็นเส้นแบ่งจังหวัด และทางตอนใต้ของเขตเป็นบริเวณบ้านเรือนที่อยู่อาศัย ในโฮคุเซ็ตสึมีสถานที่มากมายที่ให้ผู้มาเยือนได้สัมผัสกับธรรมชาติได้อย่างเต็มที่ เช่น สวนที่ระลึกการจัดงานเอ็กซ์โป 70 ที่มีหอคอยพระอาทิตย์อันมีชื่อเสียง และอุทยานแห่งชาติประจำจังหวัดโฮคุเซ็ตสึ และถ้ามุ่งหน้าออกไปจากตัวเมืองอีกสักหน่อย ก็จะได้เพลิดเพลินกับทิวทัศน์ของซาโตยามะด้วย

ทางตะวันออกของจังหวัดโอซาก้าคือเขตคาวาจิและมินามิคาวาจิที่เรียงตัวจากเหนือสู่ใต้ตามลำดับเลียบไปตามแม่น้ำยามาโตะ พื้นที่ดังกล่าวมีบทบาทสำคัญทางการเมืองในสมัยก่อน ทำให้มีแหล่งท่องเที่ยวในท้องถิ่นที่แฝงไว้ซึ่งประวัติศาสตร์อันยาวนาน เช่น ที่ฝังศพขนาดใหญ่ที่สร้างในศตวรรษที่ 4 และศตวรรษที่ 5 ซากโบราณสถาน และพื้นที่มรดกทางวัฒนธรรมต่าง ๆ เขตนี้ยังมีความเชื่อมโยงกับผู้อพยพจากต่างแดนมาอย่างยาวนาน ผู้คนมากมายได้เดินทางผ่านพื้นที่นี้ตั้งแต่สมัยโบราณเพราะเป็นถนนสายสำคัญที่เชื่อมต่อโอซาก้ากับเมืองอื่น ๆ เช่น เกียวโตและนารา จึงทำให้บรรยากาศของท้องถิ่นได้รับอิทธิพลจากกลุ่มคนที่หลากหลาย หลังจากที่มีการปรับทิศทางของแม่น้ำยามาโตะในสมัยเอโดะ ทำให้การปลูกฝ้าย “คาวาจิ” มีความเจริญรุ่งเรืองและเกิดการพัฒนาอุตสาหกรรมสิ่งทอขึ้น ปัจจุบันนี้ บริเวณเชิงเขามีทั้งการปลูกพืชผักเช่น มะเขือม่วงและแตงกวา การทำสวนผลไม้ เช่น องุ่น ส้มแมนดาริน และลูกมะเดื่อ และพื้นที่การทำป่าไม้ก็ได้แผ่ขยายขึ้นไปบนที่ราบสูง นครฮิงาชิโอซาก้าและนครยาโอะต่างเป็นที่รู้จักในฐานะแหล่งผลิต

เขตเซ็นชูตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของจังหวัดโอซาก้า ติดกับอ่าวโอซาก้าทางตะวันตกและเทือกเขาอิซุมิทางใต้ ทำให้เป็นพื้นที่ที่มีสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ทั้งภูเขาและทะเล ท่าอากาศยานนานาชาติคันไซตั้งอยู่ในเขตนี้ เป็นพื้นที่ที่สามารถเข้าออกได้สะดวกทั้งจากในประเทศและนอกประเทศญี่ปุ่น ยังมีสถานที่อีกหลายแห่งที่สามารถไปสัมผัสกับประวัติศาสตร์ของพื้นที่ได้ เช่น นินโตคุ เท็นโนเรียว โคฟุน สุสานที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก และปราสาทคิชิวาดะที่สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยนัมโบคุโจ

เซ็นชู มิซุนาสึจะค่อย ๆ ถูกดองในรำข้าวนุกะหมักเกลือที่เรียกว่า “นุกะโดโกะ” หลังจากนั้นจะนำมิซุนาสึมาต้มรวมกับกุ้งเพื่อทำเมนูที่ชื่อว่า “จาโคะ โกโคะ” “จาโคะ” หมายถึง กุ้ง และ “โกโคะ” หมายถึงผักดอง ด้วยกุ้งที่จับได้จากทะเลใกล้เคียงและมะเขือม่วงมิซุนาสึประจำท้องถิ่น ทำให้อาหารจานนี้กลายเป็นอาหารท้องถิ่นของเซ็นชูที่มีความเฉพาะตัว