ย่านโอวาริ

รากบัว

กล่าวกันว่าการปลูกรากบัวได้เริ่มขึ้นในสมัยเอโดะเมื่อเจ้าอาวาสวัดแห่งหนึ่งในเมืองไอไซ จังหวัดไอจิ ได้ปลูกไว้ในทุ่งนาหน้าประตูวัด เมือง Aisai เป็นแหล่งผลิตรากบัวส่วนใหญ่ในจังหวัดไอจิ
เมือง Aisai มีพรมแดนติดกับแม่น้ำ Kiso ทางทิศตะวันตก และถึงแม้ดินจะอุดมสมบูรณ์ แต่ก็มักถูกน้ำท่วมเพราะอยู่เหนือระดับน้ำทะเล 0 เมตร ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่าการปลูกรากบัวแพร่กระจายอย่างรวดเร็วเป็นทางเลือกแทนการปลูกข้าว และยังเป็นที่รู้จักในฐานะแหล่งผลิตรากบัวชั้นนำแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น ในตอนเริ่มต้นของการเพาะปลูก รากบัวถูกเรียกว่า ``บิชชู'' ซึ่งมีเนื้อเหนียวและเหมาะสำหรับอาหารเคี่ยว แต่ตอนนี้มี ``บัวขาว'' ที่มีความกรอบเข้มข้นและ ``คานาซูมิ'' ด้วย เนื้อแน่น เพาะพันธุ์ได้หลากหลาย
เมื่อเทียบกับพื้นหลังนี้ อาหารจานรากบัวมักถูกกินในภูมิภาคโอวาริเป็นหลัก ซึ่งรวมถึงเมืองไอไซด้วย “จานเคี่ยวรากบัว” เป็นอาหารที่เป็นตัวแทนและแต่ละครอบครัวมีรสนิยมของตัวเอง นอกจากนี้ รากบัวที่หมักด้วยน้ำส้มสายชู ดองในน้ำตาล ผัด และสลัดก็เป็นที่นิยมเช่นกัน เนื่องจากรากบัวมีรูหลายรู จึงมักนิยมนำมาประกอบอาหารปีใหม่เป็นส่วนผสมมงคลที่ "มองเห็นอนาคต"

เนื่องจากมีการเก็บเกี่ยวรากบัวตั้งแต่ฤดูใบไม้ร่วงถึงฤดูใบไม้ผลิถัดไป จึงมักมีการเตรียมและรับประทานในช่วงเวลานี้ เนื่องจากรากบัวมีรูให้เห็นปลาย จึงถือเป็นลางดีในการ "มองไปข้างหน้า" และรับประทานในโอกาสพิเศษ เช่น วันขึ้นปีใหม่และงานเฉลิมฉลอง

หั่นรากบัวเป็นชิ้นขนาดพอดีคำแล้วเคี่ยวในน้ำซุป ซีอิ๊ว มิริน (สาเกหวาน) และเครื่องปรุงอื่นๆ หลังจากนั้นปล่อยให้เย็นลงเพื่อให้รสชาติซึมซาบเข้ากันดี แทนที่จะใช้น้ำซุป ก็มักจะรับประทาน "Rengon-ni-okaka-ni" (รากบัวตุ๋นกับโบนิโตสะเก็ด) แทนน้ำซุป
สามารถใช้พันธุ์และส่วนต่างๆ ของรากบัวเพื่อสร้างพื้นผิวที่แตกต่างกันได้ นอกจากนี้ยังมีการจัดวางส่วนผสม เช่น เนื้อไก่และเห็ดหอมแห้งลงใน "สตูว์รากบัว"

แม้ในปัจจุบันนี้ มักใช้ในอาหารกลางวันที่โรงเรียนและที่บ้าน นอกจากนี้ยังมีการจัดกิจกรรมและความคิดริเริ่มต่างๆ เป็นประจำเพื่อให้ผู้คนคุ้นเคยกับรากบัวมากขึ้น เช่น การแข่งขันทำรากบัวและประสบการณ์ขุดรากบัว